Repliki broni

Doskonała metalowa replika brytyjskiego rewolweru Webley Mk. IV, używanego przez wojska Wspólnoty Brytyjskiej w okresie drugiej wojny światowej. Replika jest wykonana z metalu, rewolwer można przeładować, oddać suchy strzał, przekręcić bębenek. Replika nie posiada żadnych istotnych części broni, nie ma również możliwości przerobienia jej na broń palną, zatem jest w pełni bezpieczna oraz nie wymaga zezwolenia bądź rejestracji. Rewolwer Webley Mk. IV był na wyposażeniu oficerów armii Wspólnoty Brytyjskiej oraz PSZ na Zachodzie podczas drugiej wojny światowej.

Replika szabli polskiej kawaleryjskiej wz.1917 „Radziwiłłówka” z chromowaną pochwą. Doskonały pomysł na oryginalny prezent.

W 1929 roku firma Walther wypuściła na rynek pistolet, który jako pierwszy łączył w swojej konstrukcji zalety pistoletu samopowtarzalnego z bezpieczeństwem i ciągłą gotowością do strzału rewolweru. Osiągnięto to dzięki wprowadzeniu (pierwsza taka konstrukcja w historii) mechanizmu samonapinania kurka w czasie ściągania spustu (tzw. spust SA/DA). Nowy pistolet otrzymał oznaczenie Walther PP (Polizei Pistole). W 1931 roku firma rozpoczęła produkcję kieszonkowego pistoletu PPK który był zmniejszonym wariantem PP przeznaczonym w swoim założeniu dla policjantów pracujących po cywilnemu i osób, które noszą ukrytą broń przy sobie. PPK trafił do uzbrojenia niemieckiej policji, jednostek SA oraz innych agencji rządowych III Rzeszy. PPK w wersji luksusowej (niklowanej, niekiedy również grawerowanej) były używane jako broń boczna wyższych oficerów sztabowych oraz wyższych funkconariuszy NSDAP, SA i SS Po wojnie produkcję PPK wznowiono i był on sprzedawany na rynku cywilnym w Europie i USA.

W 1929 roku firma Walther wypuściła na rynek pistolet, który jako pierwszy łączył w swojej konstrukcji zalety pistoletu samopowtarzalnego z bezpieczeństwem i ciągłą gotowością do strzału rewolweru. Osiągnięto to dzięki wprowadzeniu (pierwsza taka konstrukcja w historii) mechanizmu samonapinania kurka w czasie ściągania spustu (tzw. spust SA/DA). Nowy pistolet otrzymał oznaczenie Walther PP (Polizei Pistole). W 1931 roku firma rozpoczęła produkcję kieszonkowego pistoletu PPK który był zmniejszonym wariantem PP przeznaczonym w swoim założeniu dla policjantów pracujących po cywilnemu i osób, które noszą ukrytą broń przy sobie. PPK trafił do uzbrojenia niemieckiej policji, jednostek SA oraz innych agencji rządowych III Rzeszy. PPK w wersji luksusowej (niklowanej, niekiedy również grawerowanej) były używane jako broń boczna wyższych oficerów sztabowych oraz wyższych funkconariuszy NSDAP, SA i SS Po wojnie produkcję PPK wznowiono i był on sprzedawany na rynku cywilnym w Europie i USA.

Replika pistoletu służbowego armii niemieckiej, słynnego P 38 konstrukcji Fritza Walthera. Pistolet ten powstał w 1937 roku jako wynik programu nowego pistoletu dla armii prowadzonego od 1929 roku. Pistolet ten miał zastąpić na uzbrojeniu przestarzałe, skomplikowane i drogie w produkcji P08 Parabellum Przyjęty do uzbrojenia armii niemieckiej w roku 1938, pozostawał w służbie aż do początku lat siedemdziesiątych (w Bundeswehrze oznaczany jako P1).

Replika pistoletu służbowego armii niemieckiej, słynnego P 08 konstrukcji Georga Lugera. Pistolet ten powstał jako rozwinięcie pistoletu C93 konstrukcji Hugo Borchardta (pierwszego pistoletu wyposażonego w magazynek wymienny w rękojeści) Przyjęty do uzbrojenia armii niemieckiej w roku 1908 w trzech wersjach różniących się długością lufy i przeznaczeniem. Podstawową odmianę stanowił Heerespistole z lufą długości 102 mm, który po I wojnie światowej wyparł z produkcji pistolety Marinepistole z lufą długości 152 mm, oraz Artilleriepistole z lufą długości 203 mm.

Replika pistoletu służbowego armii niemieckiej, słynnego P 08 konstrukcji Georga Lugera. Pistolet ten powstał jako rozwinięcie pistoletu C93 konstrukcji Hugo Borchardta (pierwszego pistoletu wyposażonego w magazynek wymienny w rękojeści) Przyjęty do uzbrojenia armii niemieckiej w roku 1908 w trzech wersjach różniących się długością lufy i przeznaczeniem. Podstawową odmianę stanowił Heerespistole z lufą długości 102 mm, który po I wojnie światowej wyparł z produkcji pistolety Marinepistole z lufą długości 152 mm, oraz Artilleriepistole z lufą długości 203 mm.

Pistolet Mauser C96 był jednym z pierwszych sprawnie działających i nadających się do wojskowego użycia pistoletów samopowtarzalnych. Prace nad tym pistoletem trwały od 1893 lub 1894 roku i opatentowany został w 1895 roku przez Paula Mausera. Produkcja ruszyła 1897 roku ( w niektórych źródłach 1896 rok). Pistolet ten jednak nie został skonstruowany, jak się powszechnie uważa przez Paula Mausera, lecz przez braci Feederle. Pierwszy bojowy chrzest Mauser C96 przeszedł podczas wojen kolonialnych w Południowej Afryce, był to ulubiony pistolet Winstona Churchilla, używał go podczas II wojny burskiej.

Replika pistoletu maszynowego Thompsona zaprojektowanego w 1921 roku i produkowanego przez wiele lat przez zakłady Auto-Ordnance, zwanego przez wielu użytkowników "Tommy-gun". W trakcie produkcji podlegał ciągłym modyfikacjom-powstało łącznie 5 wersji. PM Thompsona był powszechnie używany przez siły porządkowe i gangsterów w czasach prohibicji i Wielkiego Kryzysu w USA. Przyjęty na uzbrojenie wielu formacji rządowych pozostawał w służbie do 1976 roku.

Replika pistoletu maszynowego Thompsona zaprojektowanego w 1921 roku i produkowanego przez wiele lat przez zakłady Auto-Ordnance, zwanego przez wielu użytkowników "Tommy-gun". W trakcie produkcji podlegał ciągłym modyfikacjom-powstało łącznie 5 wersji- tu prezentujemy wersję M1928 A1 zasilaną z magazynka pudełkowego o pojemności 20 naboi. PM Thompsona był powszechnie używany przez siły porządkowe i gangsterów w czasach prohibicji i Wielkiego Kryzysu w USA. Przyjęty na uzbrojenie wielu formacji rządowych pozostawał w służbie do 1976 roku.

Replika pistoletu maszynowego Sten Mark zaprezentowanego w 1941 roku i produkowanego przez wiele lat przez zakłady Royal Small Arms Factory. W trakcie produkcji podlegał ciągłym modyfikacjom - powstało łącznie 5 wersji - tu prezentujemy wersję Mark II zasilaną z magazynka pudełkowego o pojemności 32 naboi.

Słynna ''pepesza'' została zaprojektowana przez G. Szpagina i wprowadzona na uzbrojenie sowieckiej armii w 1941 roku. Podstawowa broń piechoty będąca na uzbrojeniu Armii Czerwonej podczas II Wojny Światowej. Pistolet maszynowy PPSz (Pistolet-Pulemiot Szpagina) konstrukcjyjnie oparty na pistolecie maszynowym PPD 40, który z kolei był wzorowany na fińskim Suomi. Dzięki swojej niezawodności i prostocie, PPsz 41 został wprowadzony do uzbrojenia w wielu armiach świata. W 1943 roku, wszedł do uzbrojenia w Ludowym Wojsku Polskim. PPSh-41 jest jednym z najlepiej rozpoznawanych pistoletów maszynowych z okresu II Wojny. Zdobyte przez Wehrmacht ''pepesze'' były chętnie używane przez niemieckich żołnierzy.